Castros de Neixón

O Castro Pequeno ten a súa orixe a finais da Idade de Bronce e é un dos primeiros xacementos galegos en ser escavado con metodoloxía arqueolóxica a principios do século XX. As investigacións revelaron restos de vivendas de planta circular, características da primeira Idade de Ferro, o que fixo deste asentamento unha referente clave no estudo da prehistoria galega. En canto ao Castro Grande, ocupouse nunha fase posterior, probablemente tras o abandono do Pequeno, e contaba con defensas como fosos e terrapléns. Este asentamento estivo habitado ata o século V d.C. e presenta evidencias de actividades relacionadas coa metalurxia e rituais, o que subliña a complexidade das comunidades que o habitaron. Os Castros de Neixón foron declarados Ben de Interese Cultural en 2011 debido á súa relevancia arqueolóxica. Nas súas escavacións participaron figuras crave da arqueoloxía galega, como Fermín Bouza Brey e Florentino López Cuevillas, cuxos traballos foron pioneiros no desenvolvemento da arqueoloxía na rexión. Ao longo dos anos, o complexo achegou valiosa información sobre a vida e costumes das antigas civilizacións galegas. Hoxe en día, os Castros de Neixón son un atractivo turístico e cultural que combina a beleza da contorna natural da Ría de Arousa cun importante patrimonio arqueolóxico. Este conxunto castrexo non só ofrece unha experiencia única de inmersión na prehistoria de Galicia, senón que tamén permite gozar dunha contorna paisaxística impresionante, sendo un destino ideal para os amantes da arqueoloxía, a historia e a natureza.