Pazo de Goiáns

O Pazo de Goiáns está protexido como Ben de Interese Cultural (BIC). A súa planta, en forma de "L", inclúe unha torre que finaliza en balaustrada. O conxunto arquitectónico consta de varios elementos: a vivenda principal, unha capela, un pombal, un hórreo, varios lagares, un embarcadoiro e unha pesqueira. Este edificio é testemuña dunha gran historia e segue sendo un referente na arquitectura e a cultura galega. O pazo tamén é un lugar cheo de historias e lendas, como a famosa “lenda dos Mariño”, que fai referencia á mítica saga da nobreza galega. Segundo a tradición oral, foi esta familia a que fundou o morgado da Casa de Goiáns en 1552. Ademais, dise que a escultura dunha serea que adornaba unha fonte no xardín nobre do pazo representaba o símbolo da familia Mariño. O Pazo de Goiáns non só é unha icona arquitectónica, senón que tamén foi fonte de inspiración para a escritora galega María Mariño. Ao longo dos anos, o pazo foi obxecto de traballos de restauración, co obxectivo de recuperar e conservar o esplendor deste importante patrimonio histórico de Boiro. Ademais, na leira do pazo, é posible admirar diversas especies arbóreas, entre elas unha sobreira de 300 anos xunto ao embarcadoiro, o que engade un atractivo máis a este enclave histórico. O Pazo de Goiáns non só aparece no escudo de Boiro, senón que a súa presenza neste símbolo resalta a súa transcendencia na historia e o desenvolvemento do municipio. Os xardíns do pazo, abertos ao público a través dunha senda peonil, permiten aos visitantes mergullarse nunha contorna natural única, caracterizada pola presenza de especies arbóreas centenarias como a sobreira de tres séculos e unha destacada camelia sasanqua. Ademais da súa beleza natural, o pazo alberga elementos arquitectónicos de gran valor, como escudos e medallóns que, incrustados nos muros, evocan a memoria das familias nobres que habitaron o lugar, achegando un significado simbólico e de identidade local. Estes detalles, xunto coas diversas estruturas que compoñen o conxunto, reforzan a importancia histórica do pazo como un testemuño da arquitectura galega dos séculos pasados.